- Wątpię... w tym zimnym i okrutnym świecie każdy musi liczyć tylko na siebie... - powiedziałem i powoli poczłapałem nad jezioro, nie przejmowałem się ranami ani bólem. Po prostu musiałem tam iść. Zmieniłem wodę w krew i zacząłem pić. Powoli krwawiąc coraz mocniej położyłem się na głazie, krew po nim spływała a ja to oglądałem, dla zgubienia czasu... Po głowie chodziła mi jedna piosenka, którą kiedyś słyszałem...
Ta piosenka ciągle brzmiała w mojej głowie a ja myślałem tylko o tym... Kiedy już przestało i obudziłem się z tego amoku zobaczyłem, że kamień jest już cały czerwony od mojej krwi a rany znów się powiększyły i mocniej krwawią. Poszedłem się przejść.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz