-Wiem! Zobacz! - Mailia dotkneła jednego z większych grzybów. Przez dotknięcie oświecił się fioletowym światełkiem.
-Hm.. to może ja zobaczę.- Wybrałem inną odbiane i... inaczej zareagował, schował się pod ziemie robiąc dużą dziurę.- Yy.. ja to pecha mam.
-W czym?
-W wybieraniu grzybów.
-A... nie no zależy. - Podszedłem do dziury spojrzałem w głąb. Ciemność, czarość nagle wyleciały żółte pyłki które osadziły się na moim i Maili nosie.
-*Psik*- Psikneła Mailia.
-Ahm.. na zdrowie. - Pyłek odleciał a za nim mój. Spojrzałem się na odlatujące w stronę lasu pyłeczki.
-Jak myślisz gdzie się przedostaną? - Zapytałem.
-Nie wiem można zawsze sprawdzić, co nie? -Wadera odpowiedziała natychmiast i energicznie. - No chodź! - Gdy ruszyła ja za nią. Gdy przedostaliśmy się przez las zobaczyliśmy dolinę z wodospadem:
-Wow.. nie widziałem czegoś takiego.
-Aha..- Wadera stukneła mnie łapą w moje żebra.
-Hm.. i masz jakieś plany?
-Szukać przygody. - Samica ruszyła przed siebie. Znalazła duże obalone drzewo..
-Nie widziałam nigdy takiego dużego drzewa.
-Hm.. ja raczej też nie. - Przed oczami przeleciała mi pięcio sekundowa wizja 3 wilków. Jednak nie chciałem marwić Wadery.
-I co by tu począć.
-Nie wiem...- Odpowiedziałem...
(Mailia? :D )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz