-A bo co? haha..ha..ha..- Zaśmieli się.
-Nie ujrzycie światła dziennego. - Usiadłem z spokojem. Wilki zostawiły nieprzytomną wilczycę.
-No chodź twardzielu. ..-Powiedział jeden z większych.
-Nie muszę być twardzielem by was pokonać.
-No dajesz...- Wyszkoczyła czarna wadera. Zaczeła krążyć. A ja czekałem tylko na jej atak. W końcu się doczekałem. Sytułacja się odwróciłą gdy ją ugyzłem w kark i przygniotłem do skały.
-Puszczaj ją! - Wykrzyczał biały demon i biegł w moją stronę. Gdy mnie ugryzł w grzebiet.. pomyślałem o Maili, nie może się jej nic stać. W końcu obiecałem.. Swymi mocami basiory dostały zastrzyk cierpienia i bólu. W końcu upadli. A Wadera spoglądała na mnie... jak by nie wiem co..Przydusiłem ją.
-A ty co?! Chcesz skończyć jak oni?
-N-nie..wypuść. Obiecuję nic nie zrobić!
-Marne gadanie.! - Nagle obudziła się Mailia.
-Co tu się stało?! - Wykrzyczała gdy zobaczyła martwe wilki i mnie duszącego waderę.
-Ja...- Wypuściłem wilczycę która natychmiast odbiegła.
(Mailia? .. jestem potworem! xD)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz